Εδώ κι έναν αιώνα η αμερικανική κινηματογραφία αποτελεί σίγουρα την πιο αποδοτική και χρήσιμη βιομηχανία των Ηνωμένων Πολιτειών, εξωραΐζοντας την εικόνα της, διαφημίζοντας άμεσα ή έμμεσα τον περίφημο "αμερικάνικο τρόπο ζωής", και προωθώντας το "αμερικάνικο όνειρο", εξυπηρετώντας τα συμφέροντα μιας υπερδύναμης. Στον αντίποδα, βρίσκεται "Ο Πολίτης Κέιν" και πολλές άλλες δημιουργίες, μεγάλων καλλιτεχνών, σπουδαίων σκηνοθετών, "αγύριστων κεφαλιών", που δεν έσκυψαν στις επιταγές των στούντιο και των αφεντικών τους.

Εμβληματική δημιουργία

Το αριστούργημα του Όρσον Γουέλς "Πολίτης Κέιν" αποτελεί μία εμβληματική ταινία για τον κινηματογράφο των δημιουργών, για πολλούς το σημαντικότερο φιλμ όλων των εποχών, και σίγουρα ένα έργο που επηρέασε και επηρεάζει ακόμη το παγκόσμιο σινεμά. Συμπληρώνοντας 80 χρόνια από την πρώτη προβολή της ταινίας, που στην εποχή της πολεμήθηκε από σημαντικό μέρος του πολιτικό-οικονομικού κατεστημένου, με στημένα ρεπορτάζ, περί "κομμουνιστικών μηνυμάτων" και "κριτικές" που την έθαψαν κατ' εντολή του τότε πανίσχυρου επιχειρηματία και εκδότη Γουίλιαμ Ράντολφ Χερστ, αφού το σενάριο του Γουέλς και του Χέρμαν Μανκίεβιτς,, αδελφού του σημαντικότατου σκηνοθέτη Τζόζεφ Μανκίεβιτς, είχε στηριχθεί σε μεγάλο βαθμό στην περσόνα του μεγαλοεκδότη.

Ο "Μανκ" και το φάντασμα του Χερστ

Η συγκυρία έφερε προσφάτως και την ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ "Μανκ", η οποία αναφέρεται στον "Πολίτη Κέιν", καθώς ο Χέρμαν Μανκίεβιτς είναι το κεντρικό πρόσωπο της ιστορίας. Η ταινία του ικανού κινηματογραφιστή Φίντσερ ("Seven", "Zodiak", "Fight Club") βασίζεται στο σενάριο του πατέρα του Φίντσερ, Τζακ, ο οποίος με τη σειρά του έχει βασιστεί στο άρθρο της πανίσχυρης κριτικού Πολίν Κέιλ, που δημοσιεύτηκε στο "New Yorker". Ένα λίβελο για τον Γουέλς, αφού η ίδια υποστήριξε στα όρια της εμμονής, χωρίς να τεκμηριώνει, ότι ο Γουέλς έκλεψε τη δόξα τού σεναρίου από τον Μανκίεβιτς.

Δηλητήριο

Η ταινία του Φίντσερ, που μπορεί να είναι αριστοτεχνικά γυρισμένη, στάζει δηλητήριο για την προσωπικότητα του Γουέλς, χωρίς να εμφανίζεται στο φιλμ παρά μόνο μια στιγμή κάποια σκιά του. Περιστρέφεται γύρω από τον Χέρμαν Μανκίεβις, έναν πνευματώδη, μέθυσο σεναριογράφο, που υποδύεται έξοχα ο Γκάρι Όλντμαν, και τις μνήμες του από τον σκοτεινό κόσμο του Χόλιγουντ, των μεγαλοπαραγωγών και άλλων ανθρώπων του κινηματογράφου. Ο Φίντσερ με την αλαζονεία της εποχής μας και μία αμφίβολης ηθική προσέγγιση της ιστορίας, μιλά περιφρονητικά για τον Γουέλς, τοποθετώντας τον στους σφετεριστές του Χόλιγουντ. Πραγματικά σαν να βγήκε από το ντουλάπι με τους σκελετούς το φάντασμα του Χερστ, για να πάρει ακόμη και από την κόλαση την εκδίκησή του. Να συνεχιστεί αυτό που ξεκίνησε το 1941 ο ίδιος με τις εφημερίδες του, διαβάλλοντας τον Γουέλς. Γιατί το ζήτημα δεν είναι η αγιοποίηση τού Όρσον Γουέλς, αλλά το δόλιο χτύπημα σε έναν 25χρονο, τότε, δημιουργό που στάθηκε απέναντι στους πανίσχυρους μεγαλόσχημους και άδειασε το μεγαλείο τους σε ένα φλιτζάνι του καφέ.

Η μοναδική ταινία του Γουέλς

Ας επιστρέψουμε όμως στο 1941 και στην ταινία ορόσημο του Όρσον Γουέλς σε παραγωγή της RKO. Ο νεαρότατος τότε σκηνοθέτης κάνει την πρώτη και τελευταία αποκλειστικά δική του ταινία, αφού -όπως είχε πει ο ίδιος- ήταν και η μοναδική που είχε από το πρώτο πλάνο μέχρι το τελευταίο κόψιμο στο μοντάζ την ευθύνη (θρυλικές είναι οι βίαιες επεμβάσεις στις επόμενες ταινίες του από τους παραγωγούς).

Στον "Πολίτη Κέιν" καταγράφει μέσω πολλών και εμπνευσμένων φλας μπακ τη ζωή ενός πανίσχυρου επιχειρηματία, μέσα από μία έρευνα ενός νεαρού δημοσιογράφου, που υποδύεται ο σπουδαίος Τζόζεφ Κότεν. Ο Γουέλς κρατά για τον εαυτό του τον ρόλο του Κέιν, και είναι επιβλητικός και αξιοθαύμαστος ειδικά όταν εμφανίζεται σε μεγάλη ηλικία. Ο Γουέλς μιλά για τον επιχειρηματικό κόσμο, τον Τύπο, την πολιτική, τον καπιταλισμό, τη φαιδρότητα του χρήματος, την άνοδο και την πτώση ενός αυτοκράτορα που δεν είχε ούτε ιερό ούτε όσιο. Άλλωστε όπως λέει σε κάποιο σημείο της ταινίας, «το χρήμα είναι εύκολο να το αποκτήσεις αν ενδιαφέρεσαι μόνο γι' αυτό». Ο Γουέλς ουσιαστικά επιχειρεί να αφυπνίσει τον κόσμο για τους ανθρώπους με τεράστια εξουσία και τα όπλα τους για να χειραγωγούν τον λαό.

Κλασική και πρωτοπόρα

Υπάρχει, όμως, και η πραγματική ιδιοφυής σκηνοθεσία. Ο Γουέλς, που είχε δει προηγουμένως δεκάδες φορές την "Ταχυδρομική Άμαξα" του Φορντ, όπως είχε εξομολογηθεί, βρήκε ένα απολαυστικό δρόμο αφήγησης και συνάμα μίας σκηνοθετικής βιρτουαζιτέ με πολλές πρωτοποριακές ιδέες. Λήψεις από χαμηλά και ψηλά, μικραίνοντας ή μεγεθύνοντας τον ήρωά του, χρήση ευρυγώνιων φακών, εμπνευσμένα πλάνα, πρωτόγνωρες μέθοδοι σκίασης, φωτογραφίας, εστίαση σε αντικείμενα που βρίσκονταν μακριά, όλα χρήσιμα για να περάσουν τα μηνύματα της ταινίας, να μεταδώσουν την ψυχολογία του ήρωα, να μεταφέρουν τον θεατή στο κινηματογραφικό σύμπαν μίας ιδιοφυούς προσωπικότητας, του Όρσον Γουέλς.

Μεγαλειώδες

Θα ήταν απρεπής παράλειψη να μην αναφερθούν οι σημαντικότεροι συντελεστές για την επίτευξη αυτού του κινηματογραφικού άθλου, μιας υπέροχης ομάδας καλλιτεχνών. Τον Γκρεκ Τόλαντ, για την αξιομνημόνευτη φωτογραφία του, τον Μπέρναρντ Χέρμαν για την αθάνατη μελωδία του, τον Ρόμπερτ Γουάιζ, μετέπειτα σημαντικό σκηνοθέτη, για το μοντάζ του και εννοείται τον Χέρμαν Μανκίεβιτς για τη συμβολή του στο σενάριο.

Η ταινία προτάθηκε για εννέα Όσκαρ, αλλά τελικά κέρδισε μόνο αυτό του πρωτότυπου σεναρίου. Αυτά όμως είναι λεπτομέρειες, όπως και η ανάδειξή της, μετά από χρόνια, από τους Αμερικανούς επαγγελματίες του χώρου ως την καλύτερη ταινία όλων των εποχών. Σημασία έχει κυρίως η αρυτίδωτη δύναμή της ακόμη και σήμερα, η απολαυστική θέασή της και η επίδρασή της στον παγκόσμιο κινηματογράφο. Κάτι πραγματικά μεγαλειώδες στο πέρασμα του χρόνου...

Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ Χάρης Αναγνωστάκης

Με το νόημα της ζωής καταπιάνεται η τελευταία ταινία της Pixar/Walt Disney. Το μετατρέπει σε περιπέτεια, αν και πολλοί θεωρούν ότι το «Soul» είναι περισσότερο κατάλληλο για ενήλικες παρά για παιδιά.

Στην ταινία, δύο ψυχές συγκρούονται ως προς το πώς αντιλαμβάνονται αυτό που είναι το πιο σημαντικό: η ίδια η ζωή. Ο ένας πρωταγωνιστής επιθυμεί να επιστρέψει στη ζωή που ζούσε πριν και ο άλλος δεν θέλει καν ν' αρχίσει να ζει.

Ο Τζο Γκάρντνερ είναι δάσκαλος μουσικής, ενήλικας, με πάθος για τη τζαζ και μετά από χρόνια που τον απέρριπταν έχει την ευκαιρία να δουλέψει σε μια μουσική μπάντα. Το απρόσμενο χτυπά και ο Τζο μεταφέρεται στο Μεγάλο Πριν (εκεί όπου βρίσκονται όλες οι ψυχές που δεν έχουν γεννηθεί). Συμπρωταγωνίστριά του είναι η 22, μια ψυχή που δεν θέλει να πάει στη Γη και να ζήσει εκεί μιας και έχει δει τι επιφυλάσσει η ζωή, άρα προτιμά να παραμείνει εκεί που είναι. Μαζί αναχωρούν για ένα ταξίδι να βρουν την σπίθα της 22, τη μοναδική απόδειξη ότι η 22 είναι έτοιμη να ξεκινήσει να ζει.

«Ψυχή», μια ταινία της Pixar για το νόημα της ζωής

Πηγή ΑΠΕ ΜΠΕ

Ο Μαραντόνα, ο Σον Κόνερι, ο Κόμπι Μπράιαντ, ο Κένζο, ο Κερκ Ντάγκλας και ο Χόσνι Μουμπάρακ είναι ορισμένες από τις προσωπικότητές που έφυγαν από τη ζωή το 2020.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

- 10: ο σουλτάνος Καμπούς, 80 ετών, εκσυγχρονιστής του Ομάν που κυβέρνησε τη χώρα του για 50 χρόνια.

-26: Κόμπι Μπράιαντ, 41 ετών, πρώην μπασκεμπολίστας των Lakers, πέντε φορές πρωταθλητής του NBA, πέθανε σε συντριβή ελικοπτέρου
 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

-5: Κερκ Ντάγκλας, 103 ετών, από τα τελευταία ιερά τέρατα του Χόλιγουντ, πολλές ερμηνείες του οποίου θεωρούνται κλασικές, όπως αυτή στην ταινία Σπάρτακος (1960, σε σκηνοθεσία Στάνλεϊ Κιούμπρικ).

- 25: Χόσνι Μουμπάρακ, 91 ετών, πρώην πρόεδρος της Αιγύπτου (1981-2011), που οδηγήθηκε σε παραίτηση μετά από την Αραβική Άνοιξη.
 

ΜΑΡΤΙΟΣ

- 8: Μαξ Φον Σίντοου, 90 ετών, Γαλλοσουηδός ηθοποιός τον οποίο ανακάλυψε ο Σουηδός σκηνοθέτης Ινγκμαρ Μπέργκμαν.

- 24: Αλμπέρ Ουντερζό, 92 ετών, Γάλλος σχεδιαστής, δημιουργός μαζί με τον Ρενέ Γκοσινί του Αστερίξ.

- 24: Μανού Ντιμπάνγκο, 86 ετών, θρυλικός καμερουνέζος σαξοφωνίστας της afro-jazz πέθανε στην Γαλλία στα 86 του χρόνια προσβεβλημένος από τον κορωνοϊό

- 29: Κριστόφ Πεντερέτσκι, 86 ετών, Πολωνός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας, γνωστός ως ένας από τους μεγάλους σύγχρονους συνθέτες και από τους πλέον καινοτόμους.
 

ΑΠΡΙΛΙΟΣ

- 16: Λουίς Σεπουλβέδα, 70 ετών, Χιλιανός συγγραφέας, που είχε εξοριστεί από τη χώρα του επί δικτατορίας Αουγκούστο Πινοτσέτ, πέθανε στην Ισπανία από την Covid-19.

- 29: Ιρφάν Καν, 53 ετών, σταρ του Μπόλιγουντ αλλά και του Χόλιγουντ χάρη σε ταινίες όπως "Slumdog Millionnaire", "Jurassic World" και η " Η Ζωή του Πι".

 
ΜΑΪΟΣ

- 9: Ρίτσαρντ Ουέιν Πένιμαν, ή ‘Λιτλ Ριτσαρντ’ 87 ετών, θρυλικός Αμεριανός τραγουδιστής, από τους πρωτοπόρους του αμερικανικού ροκ εν ρολ, γνωστός για τραγούδια όπως το "Tutti Frutti" και το "Long Tall Sally"και την ξέφρενη παρουσία του πάνω στη σκηνή.

- 12: Μισέλ Πικολί, 94 ετών, θρύλος του γαλλικού σινεμά
 

ΙΟΥΝΙΟΣ

- 8: Πιερ Ενκουρουνζίζα, 55 ετών, πρόεδρος του Μπουρούντι, μιας από τις φτωχότερες χώρες του πλανήτη, από το 2005.

 
ΙΟΥΛΙΟΣ

- 6: Ένιο Μορικόνε, 91 ετών, Ιταλός συνθέτης, που ‘έντυσε’ μουσικά πάνω από 500 ταινίες. Συνέδεσε κυρίως το όνομά του με τον σκηνοθέτη Σέρτζιο Λεόνε, με τον οποίο συνεργάστηκε στα "σπαγγέτι γουέστερν" με πρωταγωνιστή τον Κλιντ Ίστγουντ την περίοδο του `60, αλλά και στην ταινία "Κάποτε στην Αμερική".

- 26: Ολίβια ντε Χάλιβαντ, 104 ετών, η Μέλανι από το «Όσα παίρνει ο άνεμος» (1939).
 

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

- 24: Πασκάλ Λισούμπα, 88 ετών, πρώην πρόεδρος του Κονγκό (1992-1997) που εξελέγη στις πρώτες πολυκομματικές εκλογές της χώρας του, ζούσε εξόριστος στη Γαλλία ύστερα από την ανατροπή του από την εξουσία το 1997.

 
ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ

- 2: Κανγκ Γκουεκ Ιβ, γνωστός ως Ντουκ, 77 ετών, πρώην αρχιβασανιστής και διοικητής του πιο τρομερού κέντρου κράτησης υπό το καμποτζιανό καθεστώς των Ερυθρών Χμερ, καταδικασμένος σε ισόβια.

- 9: Τζορτζ Μπίζος, 92 ετών, ελληνικής καταγωγής δικηγόρος του Νέλσον Μαντέλα και ακάματος υπερασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων κατά το απαρτχάιντ.

- 10: Νταϊάνα Ριγκ, 82 ετών, Βρετανίδα ηθοποιός, έγινε γνωστή τη δεκαετία του 1960, για την εμφάνισή της στην εικονική βρετανική κατασκοπευτική σειρά «The Avengers» ως Έμα Πιλ. Τα τελευταία χρόνια, συμμετείχε στη δημοφιλή σειρά φαντασίας «Game of Thrones», στην οποία υποδύθηκε τον χαρακτήρα της Ολένα Τάιρελ.

- 18: Ρουθ Μπέιντερ Γκίνσμπεργκ, 87 ετών, μέλος του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ από το 1993, ανυποχώρητη υπερασπίστρια των δικαιωμάτων των γυναικών και των φιλελεύθερων αξιών στο σώμα αυτό, ίνδαλμα των προοδευτικών Αμερικανών.

- 23: Ζιλιέτ Γκρέκο, 93 ετών, Γαλλίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια, «μούσα των υπαρξιστών», που έγινε διάσημη ερμηνεύοντας τραγούδια του Λεό Φερέ, του Ζακ Πρεβέρ και του Σερζ Γκενσμπούρ.

- 30: Κίνο, 88 ετών, Αργεντίνος σκιτσογράφος, δημιουργός της Μαφάλντας.

 
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ

- 4: Κένζο Τακάντα, γνωστός ως ΚΕΝΖΟ, 81 ετών, ο πιο διάσημος από τους Ιάπωνες σχεδιαστές, γνωστός για τα εμπριμέ και πολύχρωμά του σχέδια, που ζούσε στο Παρίσι. Υπέκυψε στην Covid-19.

- 31: Σον Κόνερι, 90 ετών, Βρετανός ηθοποιός, έγινε ευρέως γνωστός ενσαρκώνοντας τον πράκτορα Τζέιμς Μποντ. Μέχρι και σήμερα θεωρείται ο καλύτερος «007» που εμφανίστηκε ποτέ στη μεγάλη οθόνη.
 

ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ

- 26: Ντιέγκο Μαραντόνα, 60 ετών, Αργεντίνος διεθνής ποδοσφαιριστής, που θεωρείται ο καλύτερος παίκτης όλων των εποχών.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

- 2: Βαλερί Ζισκάρ ντ’ Εστέν, 94 ετών, πρώην πρόεδρος της Γαλλίας (1974-1981), πατέρας πολλών εμβληματικών κοινωνικών μεταρρυθμίσεων, όπως η νομιμοποίηση των αμβλώσεων.

- 7: Τσακ Γέγκερ, 97 ετών, χειριστής πολλών πειραματικών αεροσκαφών και ο πρώτος πιλότος που έσπασε το φράγμα του ήχου το 1947.

- 9: Πάολο Ρόσι, 64 ετών, Ιταλός ποδοσφαιριστής, ήρωας του Παγκόσμιου Κυπέλλου του 1982 το οποίο κατέκτησε η χώρα του.

- 12: Τζον Λε Καρέ, 89 ετών, ο Βρετανός μετρ των κατασκοπευτικών μυθιστορημάτων, κατά κόσμον Ντέιβιντ Κόρνγουολ, που έγινε γνωστός με το μυθιστόρημά του «Ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο» .

Πηγή: ΚΥΠΕ

Νεκροταφείο με δεκάδες τάφους που χρονολογούνται από τον 12ο αιώνα προ Χριστού μέχρι και τη Ρωμαϊκή περίοδο, εντοπίστηκαν στην περιοχή της οδού  Πετράκη Κυπριανού στη Λάρνακα όπου εκτελείται το αντλιοστάσιο με την ονομασία S9.
 
Όπως ανέφερε στο ΚΥΠΕ ο Διευθυντής του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας Άγγελος Χατζηχαραλάμπους «στην οδό Πετράκη Κυπριανού εκτελείται ένα σημαντικό αντιπλημμυρικό έργο για την πόλη, για το ΣΑΛ και τον Δήμο της Λάρνακας, δηλαδή το αντλιοστάσιο S9 με συναφή δίκτυο. Ουσιαστικά στην οδό Πετράκη Κυπριανού έχει απομείνει η τοποθέτηση 170 περίπου μέτρων αγωγού, ωστόσο κατά τη διάρκεια των εργασιών έχει αποκαλυφθεί ένα νεκροταφείο που αποτελείται από δέκα τάφους».
 
Πρόσθεσε ότι «η αποκάλυψη του νεκροταφείου χαροποιεί τόσο το ΣΑΛ όσο και τον Δήμο Λάρνακας γιατί είναι ένα πολύ αρχαίο εύρημα που ανάγεται στον 12ο αιώνα προ Χριστού. Ωστόσο η αποκάλυψη αυτή ουσιαστικά καθυστερεί την πρόοδο του έργου, ένα έργο το οποίο είναι πάρα πολύ σημαντικό για την Λάρνακα».
 
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση ο κ. Χατζηχαραλάμπους είπε πως «η διαχείριση των αρχαιολογικών ευρημάτων γίνεται αποκλειστικά από το Τμήμα Αρχαιοτήτων». «Από τον εντοπισμό του νεκροταφείου η τοποθέτηση αγωγού για το αντιπλημμυρικό έργο ανέρχεται μόλις στα πέντε μέτρα την βδομάδα αγωγού» είπε και σημείωσε πως «σε περίπτωση που το νεκροταφείο παραταθεί σε όλο μήκος της οδού Πετράκη Κυπριανού, τότε το έργο αναμένεται να έχει πολύ μεγάλη καθυστέρηση».
 
Σε άλλη ερώτηση ο Διευθυντής του ΣΑΛ απάντησε πως «η καθυστέρηση στην ολοκλήρωση του αντιπλημμυρικού έργου από τον εντοπισμό του νεκροταφείου, συνεπάγεται αύξηση των εξόδων και οικονομικό κόστος στην εκτέλεση του έργου αλλά και καθυστέρηση στον χρόνο παράδοσης του».

«Η καθυστέρηση στην υλοποίηση του έργου είναι σημαντικό για το ΣΑΛ και το Δήμο Λάρνακας αφού πρόκειται για ένα έργο που θα δώσει λύση στα πολλά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή με τα νερά της βροχής και τις έντονες βροχοπτώσεις που παρατηρούνται στην Κύπρο τα τελευταία χρόνια», πρόσθεσε.
 
Εξήγησε ότι «ο συγκεκριμένος αγωγός εξυπηρετεί την περιοχή της Μητρόπολης και του Προδρόμου, που είναι πολύ ευαίσθητες περιοχές με πολλαπλά και διαχρονικά προβλήματα όσον αφορά την βροχόπτωση».
 
Εξάλλου η Πωλίνα Χριστοφή, Αρχαιολογική Λειτουργός στο Τμήμα Αρχαιοτήτων ανέφερε στο ΚΥΠΕ ότι «κατά την διάρκεια των εργασιών του Συμβουλίου Αποχετεύσεων Λάρνακας για εκτέλεση αποχετευτικού δικτύου Λάρνακας το 2019, έχουν εντοπιστεί πληθώρα αρχαιολογικών ευρημάτων. Η οδός Πετράκη Κυπριανού βρίσκεται στον πυρήνα των νεκροπόλεων του αρχαίου Κιτίου».
 
Πρόσθεσε ότι στη συγκεκριμένη οδό αλλά «και στις οδούς οι οποίες είναι κάθετες στην Πετράκη Κυπριανού, έχουν εντοπιστεί συνολικά πέραν των 60 τάφων οι οποίοι χρονολογούνται από τον 12ου αιώνα προ Χριστού μέχρι και την Ρωμαϊκή περίοδο».
 
Η κ. Χριστοφή έκανε ιδιαίτερα αναφορά «στους πρωιμότερους τάφους του 12ου αιώνα, με αυτούς των γεωμετρικών χρόνων λόγω της σπανιότητας τους σε σχέση με αυτούς μεταγενέστερων περιόδων όπως και στο ελληνιστικό νεκροταφείο που βρίσκεται στον ίδιο δρόμο που βγαίνει στο φως αυτή την στιγμή». «Πρόκειται για τάφους λαξευτούς στο φυσικό πέτρωμα της περιοχής, ορθογωνικής κάτοψης», είπε.
 
Ανέφερε ακόμα ότι η πρόσβαση στους τάφους «επιτυγχανόταν με σκαλοπάτια που κατέβαιναν μπροστά από το στόμιο, την είσοδο δηλαδή του τάφου. Τα κινητά ευρήματα αφού τεκμηριωθούν, αφαιρούνται και μεταφέρονται στο Επαρχιακό Αρχαιολογικό Μουσείο Λάρνακας, για συντήρηση και αποθήκευση».

Πηγή: ΚΥΠΕ