Στυλιανίδης: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση είμαστε εμείς!»

Αυτούσιο το άρθρο

Στις 26 Μαΐου ψηφίζουμε μαζί με εκατομμύρια Ευρωπαίους στις ευρωεκλογές. Η χώρα μας, μολονότι είναι από τα μικρότερα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει ισότιμη συμμετοχή σε όλα τα θεσμικά όργανα της: Στο Συμβούλιο των αρχηγών κρατών, στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Είμαστε παρόντες στις αποφάσεις, συμμετέχουμε, ακούμε τους εταίρους μας και μας ακούνε. Ομολογουμένως, άλλο είναι το ειδικό βάρος των μεγάλων κρατών–μελών και άλλο των μικρότερων.

Η Κύπρος, εξ αντικειμένου, έχει περιορισμούς στο τι μπορεί να επιτύχει. Παρόλα αυτά, μπορεί να πετύχει πάρα πολύ περισσότερα από το μέγεθός της, χάρη στην πολλαπλασιαστική αξία της ένταξης. Η δυνατότητα που έχουμε να αντλούμε διαρκώς κανόνες, πρότυπα και οφέλη, που μόνοι μας δεν θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε ούτε να διαπραγματευτούμε, βελτιώνουν διαρκώς την ποιότητα της ζωής μας.

Η εφαρμογή του ευρωπαϊκού κεκτημένου ήταν η πιο ριζοσπαστική μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ στην Κύπρο. Από την προστασία του περιβάλλοντος και την υγιεινή των τροφίμων μέχρι την υιοθέτηση του ευρώ, η χώρα μας άντλησε έτοιμες πρακτικές που χρειάστηκαν δεκαετίες να ωριμάσουν στην Ευρώπη. Να προσθέσω μόνο τις ευκαιρίες πρόσβασης των παιδιών μας στα πανεπιστήμια της Ευρώπης και τη συμμετοχή των δικών μας πανεπιστημίων σε μεγάλα ερευνητικά προγράμματα χρηματοδοτούμενα από ευρωπαϊκά ταμεία. Να σημειώσω, επίσης, την αναμόρφωση των πόλεων μας μέσω των ευρωπαϊκών κονδυλίων αλλά και πάρα πολλά άλλα που ο χώρος δεν επιτρέπει την απαρίθμηση τους.

Το 2013 ζήσαμε τη μεγαλύτερη οικονομική κρίση στη νεότερη ιστορία μας. Κάποιοι τότε επέλεξαν τον αφορισμό της ΕΕ για τα αναγκαία μέτρα που εκ των πραγμάτων επιβλήθηκαν, σε αντίθεση με τις προθέσεις μας να αναζητήσουμε «εύκολες» λύσεις από αλλού. Ευτυχώς που ήμασταν στην Ευρώπη και στο ευρώ. Δεν μπορώ να φανταστώ που θα ήταν σήμερα η Κύπρος, χωρίς τη σωτήρια παρέμβαση της ΕΕ.

Στην Κύπρο συνδέσαμε την ένταξη στην ΕΕ με το εθνικό μας θέμα, κι αυτό είναι σωστό. Είναι, όμως, παράδοξο να κρίνουμε την ένταξη μέσα από ένα στρεβλωτικό φακό, με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να αξιοποιήσουμε τις σημαντικές ευκαιρίες που μας προσφέρει η ΕΕ. Πρέπει να κατανοήσουμε την αξία της ΕΕ στη «μεγάλη εικόνα». Κι αυτό μπορεί να γίνει, ειδικά για τις νέες γενιές, μέσα από την ευρωπαϊκή παιδεία. Κρίμα που δεν διδάσκεται στα σχολεία μας η ευρωπαϊκή Ιστορία με πιο συστηματικό τρόπο. Πρέπει να διδαχτούμε για τους διαρκείς πολέμους, τα εκατομμύρια νεκρούς, τους ποταμούς αίματος και πώς το κοινό όραμα και το κοινό συμφέρον των λαών έβαλε τέλος σε αυτές τις τραγωδίες.

Η ΕΕ είναι το πιο μεγάλο πρότζεκτ ειρήνης στην υφήλιο. Από την ίδρυση της ενωμένης Ευρώπης μέχρι σήμερα, η Ευρώπη έζησε την μεγαλύτερη περίοδο ειρήνης. Και απολαμβάνει πρωτόγνωρη ευμάρεια. Αυτό από μόνο του είναι ένα κολοσσιαίο επίτευγμα που οφείλουμε να το αναγνωρίσουμε και να το προστατεύσουμε. Είναι μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο που οφείλουμε να εντάξουμε το εθνικό μας πρόβλημα, αν θέλουμε λύση με τις «αρχές και αξίες της ΕΕ», τις οποίες δεν πρέπει να επικαλούμαστε μόνο όταν νομίζουμε ότι μας συμφέρει. Και πρώτιστα να έχουμε υπόψη ότι μόνο με την ουσιαστική ολοκλήρωση της ένταξης, όταν δηλαδή όλη η κυπριακή επικράτεια θα γίνει ευρωπαϊκό έδαφος, θα αποκομίσουμε τα βέλτιστα οφέλη που μας αξίζουν.

Η ΕΕ δεν είναι ένας οργανισμός χωρίς προβλήματα. Δεν βρίσκεται όμως στα πρόθυρα κατάρρευσης όπως πρόβλεπαν οι Κασσάνδρες. Η εμβάθυνσή της είναι πολύ πιο μεγάλη και ουσιαστική από ότι φαίνεται. Όσοι πιστεύουν σ’ αυτού του είδους τις αναλύσεις περί επικείμενης διάλυσης της ΕΕ ας πάρουν παράδειγμα από τα αδιέξοδα του Brexit. Το τι συμβαίνει σήμερα στο Λονδίνο, είναι μια απτή απόδειξη για το πόσο ανθεκτικό είναι το ευρωπαϊκό πρότζεκτ, ακόμα και σε κρίσιμα σταυροδρόμια.
Έχω το προνόμιο να είμαι Επίτροπος σε μια από τις δυσκολότερες περιόδους στην ιστορία της Ένωσης. Είχαμε να αντιμετωπίσουμε τεράστια προβλήματα: Την οικονομική κρίση, τη διάσωση της Ελλάδας, το προσφυγικό, την τρομοκρατία, το Brexit, την κλιματική αλλαγή. Η Επιτροπή Γιούνκερ διαχειρίστηκε με επιτυχία αυτές τις μεγάλες κρίσεις. Η ΕΕ άντεξε στους κλυδωνισμούς, επιβίωσε και συνεχίζει. Τα κατάφερε για δυο βασικούς λόγους: Είχε ως Πρόεδρο μια μεγάλη προσωπικότητα με πολιτική ιστορία, γνώση και πείρα και στελεχωνόταν από δοκιμασμένα πολιτικά πρόσωπα, ικανά να παίρνουν μεγάλες αποφάσεις και να χειρίζονται αποτελεσματικά κρίσιμα ζητήματα.
Η Ευρώπη βρίσκεται σε τροχιά ανάκαμψης. Σήμερα, 240 εκατομμύρια Ευρωπαίοι έχουν δουλειά. Είναι ο μεγαλύτερος αριθμός που έχει ποτέ καταγραφεί. Τρεις στους τέσσερις πολίτες της Ευρωζώνης υποστηρίζουν το ευρώ, επίσης το μεγαλύτερο ποσοστό που έχει καταγραφεί ποτέ. Δεν υπάρχει όμως περιθώριο για εφησυχασμό. Μετά από την σταθεροποίηση της κατάστασης, είναι η ώρα των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Αυτή η διαδικασία αρχίζει με τις ευρωπαϊκές εκλογές. Έχουμε όλοι ευθύνη να είμαστε παρόντες. Στις 26 Μαΐου οφείλουμε να ψηφίσουμε και να επιλέξουμε υποψήφιους που εκπροσωπούν το ευρωπαϊκό όραμα. Διότι η ΕΕ είμαστε εμείς. Διότι η ΕΕ είναι το σταθερό σήμερα, η εγγύηση και η ελπίδα για ένα ακόμη καλύτερο αύριο.

*Ευρωπαίος Επίτροπος για την Ανθρωπιστική Βοήθεια και την Αντιμετώπιση Κρίσεων

Πηγή: Φιλελεύθερος