Νέοι κανόνες για αγωγούς φυσικού αερίου

Σκοπός της τροποποιημένης οδηγίας για το φυσικό αέριο είναι να διασφαλιστεί ότι οι κανόνες που διέπουν την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου της ΕΕ ισχύουν για τις γραμμές μεταφοράς φυσικού αερίου μεταξύ κράτους μέλους και τρίτης χώρας: διαφάνεια τιμών, πρόσβαση στις υποδομές ή ακόμη διαχωρισμός των δραστηριοτήτων ανάμεσα σε παρόχους και διαχειριστές του δικτύου. Θα υπάρχει δυνατότητα εξαιρέσεων, μόνο όμως με την έγκριση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής

«Η προμήθεια φυσικού αερίου χρησιμοποιείται υπερβολικά συχνά ως πολιτικό όπλο. Δεν μπορούμε να ‘αφοπλίσουμε’ τις ανήθικες προθέσεις τρίτων αλλά μπορούμε να εξοπλιστούμε με πλήρη νομική σαφήνεια και συνοχή. Αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης της Ενεργειακής Ένωσης και της τροποποιημένης αυτής οδηγίας», δηλώνει ο Γέρζι Μπούζεκ, πρόεδρος της επιτροπής ενέργειας.

Κατανάλωση και εισαγωγές φυσικού αερίου

Το φυσικό αέριο χρησιμοποιείται κυρίως για τη θέρμανση των σπιτιών και την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Το ένα τέταρτο της ενεργειακής κατανάλωσης της ΕΕ προέρχεται από το φυσικό αέριο.

Πολλά κράτη μέλη της ΕΕ εξαρτώνται κατά κύριο λόγο από τις εισαγωγές φυσικού αερίου. Πάνω από το 70% του φυσικού αερίου είναι εισαγόμενο και το ποσοστό αυτό αναμένεται να αυξηθεί.

Κύριοι προμηθευτές και οδοί εφοδιασμού

Σύμφωνα με στοιχεία του τρίτου τριμήνου του 2018, η Ρωσία αποτέλεσε τον κύριο προμηθευτή φυσικού αερίου (47%), ακολουθούμενη από τη Νορβηγία (34%), την Αλγερία και τη Λιβύη (8.6% μαζί).

Η Ουκρανία αποτέλεσε τη βασική διακομετακομιστική οδό μεταφοράς του ρωσικού φυσικού αερίου προς την Ευρώπη (ο αγωγός Brotherhood και η βαλκανική οδός) καλύπτοντας σχεδόν τις μισές εισαγωγές από τη Ρωσία, ακολουθούμενη από τη Λευκορωσία και τον αγωγό Γιαμάλ (20%) και, στη συνέχεια, τον αγωγό Nord Stream 2 (30%).

Το 89% του φυσικού αερίου εισάχθηκε μέσω των αγωγών, το υπόλοιπο εισάχθηκε ως υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG).

Πηγή: Ευρωκοινοβούλιο