Η κατάσταση στην Λιβύη...

Τρεις εβδομάδες μετά την Σύνοδο του Βερολίνου για  την κατάσταση στην Λιβύη και  αυτά που είχαν συμφωνηθεί ή υποσχεθεί  από τις συμμετέχουσες στη  διάσκεψη χώρες, οι υποσχέσεις εκείνες  φαίνεται ότι δεν έχουν επουδενί τηρηθεί και η παροχή όπλων, δυνάμεων και υποστήριξης στις επί του  εδάφους λιβυκές αντιμαχόμενες  δυνάμεις από τρίτους να συνεχίζεται  αδιάλειπτα και ενδεχομένως να αυξάνεται.
Ο λόγος της  παρούσας κατάστασης στην οποία βρίσκεται  η Λιβύη ενδεχομένως να οφείλεται  στην αδυναμία της Ευρώπης και  της Αμερικής αλλά και του ρόλου  που διαδραματίζει η Ρωσία  να ασκήσουν αποφασιστική πίεση προς τις άλλες επί μέρους δυνάμεις που διαδραματίζουν ρόλο ή επιθυμούν  να αναλάβουν ρόλο στα εσωτερικά  δρώμενα της χώρας και στην οριοθέτηση της μελλοντικής κατάστασης της Λιβύης. Πρωτίστως, δεν υπήρξαν  οι οποιεσδήποτε συνέπειες στις χώρες  που παραβίαζαν το υπό τα Ηνωμένα  Έθνη εμπάργκο όπλων και σίγουρα δεν υπήρξε καταδίκη, έστω και σε έντονο λεκτικό επίπεδο, για τις χώρες που παραβιάζουν το εν λόγω εμπάργκο όπλων.
Σε όλες τις  περιπτώσεις δεν υπήρξε και μέχρι  στιγμής δεν υπάρχει επαρκής  μηχανισμός παρακολούθησης της διαδικασίας  εφαρμογής των συμφωνηθέντων  στο Βερολίνο, με αποτέλεσμα η παροχή όπλων προς τις αντιμαχόμενες  πλευρές στην Λιβύη ειδικά από  την Τουρκία και τα Ηνωμένα  Αραβικά Εμιράτα, τα οποία συμμετείχαν  στη σύνοδο του Βερολίνου, να πάρει  την ανιούσα παρά την κατιούσα στην περίοδο μετά την σύνοδο του  Βερολίνου. Για παράδειγμα, σύμφωνα  με πληροφορίες που μπορούν να επιβεβαιωθούν από διάφορες πηγές, η Τουρκία έχει αποστείλει αντιαεροπορικά συστήματα, βαρύ οπλισμό και ραντάρ, μαζί με τουλάχιστον 3,500 Σύριους μαχητές που πρόσκεινται στην Τουρκία, στρατιωτικούς συμβούλους και εκπαιδευτικό προσωπικό προς υποστήριξη της κυβέρνησης  Εθνικής Ενότητας του Σάρατζ, η οποία είναι, μέχρι στιγμής, η διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση της χώρας από τον ΟΗΕ. Η Άγκυρα παραδέχτηκε μάλιστα, δια μέσω του Εκπροσώπου του Τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών Χαμί Αξόι, ότι επεμβαίνει στην Λιβύη κατόπιν πρόσκλησης της επίσημης κυβέρνησης της χώρας, ισχυριζόμενος μάλιστα ότι η επέμβαση δεν αποτελεί παραβίαση των σχετικών ψηφισμάτων του ΟΗΕ για εμπάργκο όπλων. Παράλληλα, σύμφωνα με πληροφορίες, τα ΗΑΕ απέστειλαν δεκάδες μεταγωγικά αεροπλάνα μεταφέροντας οπλισμό προς τις δυνάμεις του Στρατάρχη Χάφταρ, ο οποίος ελέγχει το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας της Λιβύης.
Σήμερα, όσο  ποτέ άλλοτε, το μέλλον της Λιβύης παραμένει  στον έλεγχο που θέλουν να ασκήσουν τουλάχιστον έξι δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων  της Τουρκίας, της Αιγύπτου, των  Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής  Αραβίας, της Ιορδανίας και της  Ρωσίας, που επιθυμούν όπως η αυριανή  Λιβύη πρόσκειται φιλικά προς την  εξυπηρέτηση των δικών τους γεωπολιτικών, οικονομικών και ιδεολογικών  συμφερόντων, όπως αυτές τα αντιλαμβάνονται, στην ευαίσθητη περιοχή της Μεσογείου  και της Μέσης Ανατολής. Σε ένα τέτοιο εύθραυστο και διανθισμένο από έξωθεν γεωπολιτικές επιδιώξεις, το μέλλον της Λιβύης δεν αναμένεται ευοίωνο, με τις διαμάχες να συνεχίζονται και τις επιπτώσεις να γίνονται αισθητές, έτι περισσότερο, στο έξωθεν γεωπολιτικό περιβάλλον της χώρας.

*Λέκτορας Νομικής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας, LL.B Law (Bristol), Ph.D in Law – International Law and Human Rights (Kent), Διευθυντής Μονάδας Νομικής Κλινικής Πανεπιστημίου Λευκωσίας.